به گزارش خبرگزاری فرانسه مارتین بیرچال، استاد دانشگاه بریستول در انگلیس و یکی از افراد دخیل در این عمل که اولین از نوع خود محسوب میشود، گفت موفقیت این عمل نشان میدهد که سلولهای بنیادی بالغ در ترکیب با مواد زیستی دوباره مهندسیشده میتوانند "به طور ریشهای توانایی جراحان را در درمان بیماران مبتلا به بیماری وخیم بهبود میبخشد"
او در بیانیهای گفت: "ما اعتقاد داریم که این موفقیت ثابت کرده است که ما در آستانه عصر جدیدی در مراقبتهای جراحی هستیم."
از دست رفتن راه هوایی طبیعی مصیبتبار است، و تلاشها برای جایگزینکردن آن با مشکلات وخیمی مانند رد بوسیله دستگاه ایمنی، مردن غیرقابلکنترل سلولها، و خونریزی مرگبار همراه است.
کلودیو کاستیلو، که مبتلا به سل شده بود، دچار عفونت نای شد و نای او بدون اینکه امکان ترمیم آن باشد، روی خود خوابیده بود، و در نتیجه با خطر از دست دادن ریه چپ خود روبهرو بود.
دکترها توضیح دادند که آنها سعی کردند این روش آزمایشنشده برای جایگزینی راه هوایی تخریبشده را امتحان کنند.
کاستیلو در یک بیانیه خبری در این مورد گفت: "من در آغاز ترسیده بود، چرا که اولین بیماری بودم که این شیوه روی او آزمایش میشد، اما به دکترهایم اعتماد و اطمینان داشتم."
"امکان اجتناب از برداشتن کل ریه - به جای آن صرفا جایگزینی نایژه بیمارشده - بخت منحصر به فردی برای من بود تا به زندگی طبیعی برگردم."
گروه دانشمندان و جراحان از اسپانیا، ایتالیا و انگلیس پس از موافقت او هر یک دانش اختصاصی خود را برای انجام این عمل در اختیار گذاشتند.
دانشمندان با استفاده از یک شیوه جدید که در دانشگاه پادوآ ایجاد شده بود، همه سلولها از نای یک دهنده 51 ساله را با ساییدن و پاککردن با یک محلول دترژنت پیشرفته جدا کردند.
قدمهای بعدی این بودند که بافت زنده را با استفاده از سلولهای خود کاستیلو دوبارهسازی کنند، و آنها را روی این چارچوب زیستی پیوند بزنند.
سلولهای بنیادی از مغز استخوان او به دست آمده بودند، و در شمار زیادی در آزمایشگاه بیرچال در انگلیس کشت دادند. آنها سپس با استفاده از پروتئینهای محرک رشد- این سلولها را بوسیله روشی که در اصل برای درمان آرتروز ابداع شده بود، واداشتند به سلولهای غضروفی ایجادکننده ساختار بدل شوند.
این سلولهای رشد داده شده در آزمایشگاه با استفاده از یک راکتور زیستی که به سلولها اجازه میداد به درون بافتها مهاجرت کنند، در سطح نای استریل فرد دهنده کاشته شدند.
سپس سلولهای اپیتلیال که با حرکت دادن اشیای خارجی از ریهها پاک نگهداشتن راههای هوایی بزرگ کمک میکند، در نای قرار داده شدند.
نهایتا راه هوایی آسیبدیده کاستیلو با جراحی خارج شد و با نای بازسازیشده جایگزین شد.
جراحان گفتند این عمل کاملا موفقیتآمیز بوده است.
پائولو ماکیارینی، استاد دانشگاه بارسلونا، که این عمل را انجام داد، و سرپرست این گروه دانشمندان بوده است، گفت: "در طول چهار روز پس از پیوند، بافت پیوندی تقریبا از نایژه طبیعی مجاور غیرقابل تشخیص است."
و تنها ده روز پس از جراحی، کاستیلو بیمارستان را برای پیوستن به دو کودک 15 و 4 ساله ترک کرد.
این دانشمندان چنین نتیجهگیری کردند: "ما فکر میکنیم که این اولین تجربه، بیانگر شاخصی در پزشکی است و این امید را برمیانگیزد که راه برای پیوند ایمن و مناسب فردی نای در بزرگسالان و کودکان گشوده میشود."
برای کاستیلو این نتایج از هم اکنون ملموس بوده است: "من اکنون از زندگی لذت میبرم و بسیار خوشحالم که بیماری من علاج شده است."